birikiüçdört- şiir

bir/

günler devleşirken tabağımızda

yolumuzu kesmiş kulaksız cüceler

kesilen yolda uçurmuşlar kafamızı 

kafamızdan üç gün midemiz akmış

kafamızdan üç gün dünya 

öyle şarıl şarıl akarken 

tabakta kalan son lokma boğazımızda 

gökten maide insin diye bekleşmiş kursağımız

gökten az kalsın taş yağacakmış.

iki/

kırk haramilerin kırkı kadar kırgınım 

uykumun sevdiği sol tarafımda 

cücelerin adımlarına sağır kalmışız

yolumuz talan, harap, dağınık 

kesmişler çünkü yolumuzu

altın bulunca sökmüşler dişlerimizi 

kırk haramilerin kırkı kadar kanamışım 

sağ tarafıma dönünce rüyadan uyandım.

üç/

geceler cüceleşirken yanağımızda 

yolumuzu kesmiş gözsüz devler

yolu sırtlamışlar, sürükleyip fırlatmışlar 

tam karın boşluğumuzda bir ağrı yanmış 

üç gün yol yürümüşüz,

beş günde geri dönmüşüz.

sancılar içinde kıvrana kıvrana

kıvrılmışım bir balığın içine tam dokuz ay 

çıkınca kendimi denizde buldum da

balığın karnı devrilmiş omzuma.

dört/

hesaba kitaba gelmeyen uykusuzluğum 

yuvarlana yuvarlana akmış, yol olmuş 

gözlerimden yaşlar boşanmış 

cüceler devlere sarılıp boğulmuş 

yolu sorarsanız uykumun haberi yokmuş 

öyle yok etmişler, kazıya kazıya 

midemiz kazınınca yolu unutmuşuz 

gökten neler yağmış neler de

biz gövdemize inen taşla oturmuşuz.

Sema Ferdâ